Friday, September 6, 2019

अहमदिया मुसलमानहरुसँग वार्तालाप






अहमदिया मुसलमानहरुसँग वार्तालाप




(पुस्तक मेलामा प्रायः इस्लामिक स्टलमा तपाई केही मुसलमान इस्लामको विषयमा ठुला ठुला कुरा गरेको देख्न सक्नुहुनेछ । जब एक आर्य समाजी इस्लामिक स्टलमा जान्छ तब के भयाो दिल्ली पुस्तक मेलामा यो वार्तालाप भएको थियो । नोट– वार्तालाप गर्नेवाला आर्य मित्रको परिचय गुप्त राखिएको छ । )




पुस्तक मेलामा म एक साथीसँग हिजो आइतबार साहित्य किन्न गए । त्यहाँ मिर्जा गुलाम अहमदद्वारा स्थापित अहमदिया फिरकाको बुक स्टल लागेको थियो । त्यस बुक स्टलमा वार्तालाप मैले सुने ।




एक अहमदिया मुस्लिम एक हिन्दुलाई पाठ पढाउँदै थियो ।




“ तपाईले इस्लाम र आतंकवादको मध्य सम्बन्धको बारेमा सुन्नुभएको छ होला । तर तपाई यो कहिल्यै पनि सुन्नुभएको छैन होला कि कुनै अहमदिया सम्प्रदायबाट कुनै पनि आतंकवादी सम्बन्धित होस् । न त कुनै विषालु दुष्प्रचार तपाईले हाम्रो सम्प्रदायको बारेमा सुन्नु भएको होला ।




जसै यी शब्द मेरा कानमा पुगे तब मैले बुझिहाले कि यिनीहरु अरुलाई भ्रमित गर्दै छन् ।



मैले भने , “ मियाँ साहब , तपाई गलत भन्दै हुनुहुन्छ । ” उनीहरुले सोधे कसरी । मैले भने – तपाईका मिर्जा गुलाम अहमदले आर्य समाजका पंडित लेखरामको हत्या गराएका थिए । यसबारे उसले भविष्यवाणी पनि गरेका थिए । पछि कुनै गुण्डा पठाएर छुराले मार्न लगाए । तर अचम्मको कुरा त यो छ कि मिर्जा साहबले यति ठुलो भविष्यवाणी त गरे कि पंडित लेखरामको हत्या हुनेवाला छ तर मिर्जाजी स्वयंको मृत्यु तड्पेर भयो । उनलाई यति भयंकर मधुमेह भयो कि उन एक दिनमा २०–२० पटक पिशाब गर्थे । ”




यो सुन्नासाथ मियाँ साहब त रिसाउन थाले ।




भने कि तपाई गलत भन्दै हुनुहुन्छ ।




मैले भने कि हामी गलत कहिले थियौँ । तपाईको यो दाबी नै गलत छ कि तपाईहरु विषाल् प्रचार गर्नुहुन्छ । तपाईका मिर्जाजीले बराहिन–ए–अहमदिया र सुरमा–ए–चश्मा –ए –आर्य जस्तै किताब लेखेका थिए जसमा आर्यसमाज जस्ता संस्थाहरुको भरपूर आलोचना गरिएको छ ।




तपाईका मिर्जा साहब अंग्रेजहरुको ईशारामा काम गर्थे । उनी अंग्रेजहरुको फुटाउ र राज्य गर भन्ने सिद्धान्तका सहायक थिए ।




यो सुन्ना साथ मियाँका साथ उभिएका साथी उग्र पो भए । उनीहरुले भने कि तपाईका दाबी गलत छन् । हाम्रा मिर्जा साहब त शान्तिको सन्देश दिनुहुन्थ्यो ।

मैले भने यहाँ पनि तपाई गलत हुनुहुन्छ । तपाई कादियानी मुसलमानको दाबी छ कि मिर्जा जी पैगम्बर थिए । बाँकी मुसलमान फिर्का मिर्जाजीलाई पैगम्बर भएको मान्यतालाई मान्दैनन्। पाकिस्तामा त तपाईको सम्प्रदायलाई मुसलमान नै मानिदैन तथा त्यहाँ तपाईलाई हज गर्नबाट मनाही नै छ ।




इस्लामिक कलिमाका अनुसार मुसलमान मुहम्मद साहिबलाई अन्तिम पैगम्बर मान्छन् जबकी तपाई मिर्जा जीलाई पनि पैगम्बर मान्नुहुन्छ । यस विवादका कारण तपाईका मस्जिदहरुमा पाकिस्तानमा बम बिस्फोट , कत्ल–ए–आम पनि भइ नै रहन्छन् ।




मेरा उत्तर सुनेर मियाँ साहब मलाई पैगम्बर कति प्रकारका हुन्छन् भनेर यस कुरामा अल्झाउन कोशिश गर्यो ।




यत्तिकैमा मेरो साथीले उनीहरुद्वारा प्रकाशित एक पुस्तक “कल्कि अवतार – हिन्दुहरुको धार्मिक ग्रन्थमा ” , लेखक –खुर्शीद अहमद प्रभाकर, दरवेश उठाएर त्यसमा पृष्ठ चारमा अथर्ववेदको २०÷११५÷१ मंत्रमा अहमिद्धि शब्दबाट “अहमद” शब्द ग्रहण गर्ने धूत्र्याइ भेटे । मैले पनि उनीहरुको त्यो धुत्र्याइ देखे ।

मैले भने कि वेद संस्कृत भाषामा छ भने त्यसको व्याकरण पनि संस्कृतमा नै हुन्छ । अरबी व्याकरणले वेदहरुको अर्थ कसरी निस्कन्छ ।




मैले फेरि भने — अनि के आधारमा अहमिद्धि शब्दबाट “अहमद” शब्दको ग्रहण गर्दै छौँ । यस पक्षले मियाँ साहब निरुत्तर भए ।




मैले भने अहमिद्धिबाट “म” शब्दको ग्रहण त व्याकरण अनुकूल छ तर अहमद शब्द कुनै पनि तरिकाले सिद्ध हुँदैन । अर्को कुरा वेद कुनै बाइबल या कुरआनका समान इतिहासको पुस्तक होइन । सृष्टिको आदिमा दिइएको ईश्वरीय ज्ञान हो ।




सत्य यो हो कि तिनै मिर्जाका एक शिष्य अब्दुल हक विद्यार्थीले विश्वका धर्मग्रन्थहरुमा मुहम्मद नामको यौटा पुस्तक लेखेको थियो । त्यसै पुस्तकमा उसले यो देखाउने प्रयास गरेको थियो मुहम्मद साहबको वर्णन वेदमा पाइन्छ । यिनको त्यो धुत्र्याइको तत्कालीन आर्यसमाजका विद्वान्हरुले धेरै उत्तर दिएका छन् ।

हामीले यो भनेपछि मियाँ साहबले सोधे कि के तपाईहरु आर्यसमाजी हुनुहुन्छ ?




मैले उत्तर दिए – तपाईहरुलाई के लाग्छ । केवल आफ्नो धर्म ग्रन्थको होइन बरु अरुका मतका पुस्तकहरुको समीक्षा त केवल स्वामी दयानन्दका शिष्यले नै जान्छन् । बाँकी हिन्दूहरुलाई यति पुरुषार्थ गर्ने कुनै बानी नै हुँदैन ।




यति भनेर वार्तालाप समाप्त भयो । हाम्रो वार्तालाप सुनेर भिड जम्मा भइसकेको थियो । हिन्दुहरु मन्द मन्द मुस्कुराएर गए । जब कि मियाँ तथा उनका साथीहरुको मुख लट्किएको थियो ।




यदि तपाईलाई यो वार्तालाप राम्रो लाग्यो भने “स्वामी दयानन्दजीको जय ” भन्न नबिर्सिनुहोला ।




तपाइको मित्र

एक आर्य

No comments:

Post a Comment