कुरआन र गाईको हत्या

कुरआन र गाईको हत्या

लेखक- आचार्य डा० श्रीराम आर्य

(अनेक मुस्लिम विद्वान गाईको हत्यालाई कुरआन सम्मत बताएर गाई हत्याजस्तो घोर पापको समर्थन गर्छन् तथा हिन्दुहरूको गाईप्रतिको आस्थालाई चोट पुर्याउँछन्। इस्लामका तालिम प्राप्त विद्वानहरूले आफ्नो यस मूर्खतापूर्ण कुकृत्यका पछाडि अल्लाहलाई मुख देखाउँन पनि लायक छोडेको देखिन्न। उनीहरूले अल्लाहलाई यस प्रश्नले कलंकित गरिदिएका छन् कि अल्लाह निर्दयी वा करुणा शून्य छन्। अल्लाह पशुहरूको संरक्षक होइनन् बरु दुश्मन हुन्। यदि वास्तवमा कुरआनका ईश्वर पशुहरूका रक्षक भएको भए उसले मनुष्यहरूलाई पशुहरूको हत्या गर्नुको साटो तिनीमाथि दया र प्रेम गर्ने शिक्षा दिनेथिए। साथसाथै कुरआनमा मोशा र इब्राहिमद्वारा गाईको हत्याको समर्थ अल्लाहको ईश्वरीय वाणीमाथि प्रश्न चिह्न लगाउँछ। यसबाट पनि सिद्ध हुन्छ कि अल्लाह दयालु नभएका कारण ईश्वर मान्न सकिन्नन्। खण्डन-मण्डन साहित्यका प्रणेता र समीक्षक डा० श्रीराम आर्यको लेखनीबाट अल्लाहका पैगम्बरहरूका काला करतुत पढ्नुहोस्, जो सार्वदेशिक (साप्ताहिक) को अप्रेल १९६६ को अंकमा प्रकाशित भएको थियो। -प्रियांशु सेठ)


इस्लामको धर्म ग्रन्थ “कुरआन शरीफ” को हामीले धेरै पल्ट पारायण गरेको छु। त्यसमा हामीलाई एक स्थल पनि यस्तो प्राप्त हुन्न जसमा गाईको हत्याको आदेश दिइएको होस्। केही स्थल यस्ता छन् जहाँ गाईको हत्याको घटना त प्राप्त हुन्छन् तर तिनबाट त्यस कर्मको व्यवस्था सिद्ध भने हुँदैन। हामी ती सबै स्थल तल उद्धृत गर्छौँ-

“अनि तिमीहरूले उनका पछाडि (पूजा गर्न) बाच्छो बनायौँ र तिमीहरूले अपराध गर्यौँ ।५१। जब मोशाले आफ्नो जातिसँग भने कि तिमीहरूले बाच्छोको पुजा गरेर आफूमाथि नै अपराध गरेका गरेका छौँ तसर्थ आफ्ना सृष्टिकर्ताका सामु माफी माग...।५४। मोशाले आफ्नो कौमसँग भने कि अल्लाह तिमीहरुलाई आदेश दिन्छन् कि यौटा गाई हलाल गर। उनीहरूले भन्न थाले कि के तिमी हामीसँग ठट्टा त गर्र्दै छैनौँ। (मोशाले) भने कि ईश्वरले मलाई आफ्नो शरणमा राखून् कि म यस्तो सोझो नबनूँ ।६७। उनीहरूले भने कि ईश्वरसँग हाम्रो लागि सिफारिस गर कि हामीलाई सम्झाऊन् कि गाई कस्तो होस् । (मोशाले) भने कि ईश्वर आदेश दिन्छन् कि गाई न त बुढो होस् न त सानो न होस्, मध्यमको गाई, तिमीहरूलाई जो आदेश दिइएको छ त्यो पुरा गर ।६८। ...मोशाले भने कि त्यसको रंग सुनजस्तो उज्यालो होस् तथा हेर्नेका लागि त्यसले खुसी बनाओस् ।६९। त्यो न त खेतमा हलो जोत्नेवाली होस् न त खेतहरूलाई पानी पिलाउँने होस्, स्वस्थ, बेदाग होस्। उनीहरूले भने, अब ठिक भन्यौँ! उनीहरूले गाई हलाल गरे जसको आशा गरिएको थिएन ।७१। (र हे याकुबका छोराहरू) जब तिमीहरूले यौटा मान्छेलाई मार्यौ र झगडा गर्न थाल्यौ...।७२। अनि हामीले भन्यौँ कि गाईको कुनै टुक्रा मुर्दामाथि चढाउँनु र यसप्रकारले ईश्वर आखिरी दिनमा मुर्दाहरूलाई पुनरुत्थान गर्नेछन्। उसले तिमीहरूलाई आफ्नो प्रकृतिको चमत्कार देखाउँछ ताकि तिमीहरू जान्न सक ।७३।” कुरआन सुरह अल बकर पारा १ ।।
“इब्राहिमले ढिलो गरेन र पोलेको बाच्छाको माँसु ल्यायो ।१९।” “इब्राहिम आफनो घर दौड्यो र एक बाच्छा घिउमा भुटेको लिएर आयो ।२६। अनि उनीहरूको सामु राख्यो र (अतिथिहरूसँग) सोध्यो कि के तिमीहरू (यो) खाँदैनौँ?” कुरआन सुरह धारियात पारा २७ ।।

समीक्षा- माथिका आयातहरूबाट स्पष्ट छ किक अरबमा त्यस युगमा गाईको पुजा हुन्थ्यो। मान्छेहरूमा गाईप्रति धेरै श्रद्धा थियो। कुरआन शरीफमा गाई वा बाच्छाको नै पुजा हुने उल्लेख पनि पाइन्छ, अन्य कुनै पनि पशुको सत्कारको त्यहाँ उल्लेख छैन। यो अर्को कुरा हो कि मांसाहारी हुनाले अरबका मोशा र इब्राहिम परिवारका मान्छेहरू अन्य ऊँठ आदि पशुहरूको समान गाईहरू पनि मारेर खाइहाल्थे। समस्त कुरआनमा माथिको एक घटनाका अतिरिक्त गाईको हत्याको कुनै व्यवस्था वा आदेश पाइँदैन। गाई हत्याका लागि मोशाले गाई भक्तका हृदयबाट गाईपूजाको भावना निकाल्नका लागि ईश्वरको नाममा ती निर्दोष मान्छेहरूलाई बहकाएर गौहत्या नै गराइदिए जो उक्त वर्णनबाट स्पष्ट छ। किनकी मान्छेहरू पहिले मोशाको कुरालाई मजाकको रुपमा लिन्थे, उनीहरू हत्याका लागि तैयार थिएनन्। ईश्वरले पनि कुरआनमा भन्नु पर्यो “तिनीबाट यसको आशा थिएन कि उनीहरू गाईको हत्या गर्लान् भन्ने”। कुरआनका अनुसार मान्छेहरू मोशाको जालमा परिसकेका थिए।

यस पछि कुरआन बताउँछ कि गाईको मासुको स्पर्शले मुर्दा जिन्दा भयो। यसको अर्थ यो हो कि गाईको दूध-रक्त-मासुको उपयोगिता त कुरआनलाई पनि स्वीकार छ। यस्तो दशामा गाईको हत्या गरेर त्यसलाई समाप्त गरेर घोर मूर्खता नगरेर त्यसको दूधले प्राणीहरूको कल्याण गर्नु नै सर्वोत्तम हुनेथियो।

कुरआन सुरह अध्धारियतको माथिको उदाहरणबाट केवल इब्राहिम गाईको भक्षक भएको प्रमाण प्राप्त हुन्छ। साथै इब्राहिमले अतिथिहरूलाई यो सोध्नु कि “के तपाईहरू (गाईको मासु) खानुहुन्न” यो प्रकट गर्दछ कि अरबको त्यस युगमा भारतको आर्यहरूझैँ गौपूजक (गौभक्त) थिए। उनीहरू गाईको हत्यालाई पाप मान्थे। इब्राहिम र मोशाले जाल रचेर गाईको हत्या गर्ने प्रथा अरबमा चालु गराइदिए।


कुरआन वा कुनै अन्य पुस्तकमा कुनै पनि राम्रो वा नराम्रो ऐतिहासिक घटना अथवा कपोलकल्पित वर्णन भए मात्रै कुनै कुरा व्यवस्था अथवा सर्वमान्य तथा अनुकरणीय बन्न सक्दैन जबसम्म त्यस कुराको आचरणको स्पष्ट व्यवस्था नहोस्। अतः सिद्ध हुन्छ कि गाईको हत्या कुरआन सम्मत छैन।